Eigenlijk is er niet zo heel veel te verzorgen. Als de grond goed is, er in het voorjaar voldoende water is en konijnen niet al te vraatzuchtig, dan gaat het eigenlijk vrijwel vanzelf goed.
Alleen is er wat extra zorg nodig als het gaat om jonge zaailingen en de heel jonge plantjes die ontstaan zijn door chipping of twinscaling. Zij mogen namelijk niet echt bevriezen (d.w.z. de aarde in de potten waarin zij groeien mag niet totaal bevriezen). Ook zijn ze, zeker in het groeiseizoen, gevoeliger dan de volwassen bollen voor uitdroging.
Inspectie van de planten en bollen is wel regelmatig noodzakelijk, vooral om te voorkomen dat schimmels de planten aantasten. Het is voor de gewone liefhebber niet meer mogelijk om allerlei schimmeldodende middelen te gebruiken. Dus…. ben er snel bij als er iets gaat schimmelen. Voer het aangetaste materiaal direct af naar de groenbak! En ziet U slakken, tja dan hebt U ook een probleem. Gelukkig zijn er honderden manieren om deze wezentjes duidelijk te maken dat die Galanthussen daar staan voor Uw plezier en niet om hun honger te stillen.
Als U nieuwe bollen hebt gekregen of gekocht is het eigenlijk heel verstandig om deze bollen niet direct in de tuin tussen Uw andere kostbaarheden te planten. Liever eerst een jaar in een hoekje achteraf. Mochten ze ziek zijn, dan kunnen ze in elk geval op deze manier niet Uw hele collectie bedreigen.
Geef liefst geen kunstmest (hooguit wat vloeibare mest) en het opbrengen van wat humus op de plekken waar Uw sneeuwklokjes groeien in het najaar is voldoende. Een beetje kalk lijkt te helpen. Mogelijk omdat dit de Mycorrhiza stimuleert. Zie ook “Bemesting”.